Ομιλία Ανδρέα Λοβέρδου στη Βουλή, στη συζήτηση για την πρόταση δυσπιστίας.
Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές,
Αποτελεί βασική συνθήκη του κοινοβουλευτικού συστήματος διακυβέρνησης ο κανόνας ότι η κυβέρνηση κυβερνά και η αντιπολίτευση ελέγχει.
Τον κανόνα αυτό ακολούθησα με προσήλωση καθ΄ όλη τη διάρκεια της πολιτικής μου διαδρομής τόσο όταν ήμουν μέλος κυβερνητικής πλειοψηφίας όσο και όταν βρισκόμουν στα έδρανα της αντιπολίτευσης.
Το ίδιο θα πράξω και σήμερα.
Γιατί ο ρόλος του Ιαβέρη μπορεί να είναι εύκολος αλλά δεν εποικοδομητικός.
Το μεγάλο θέμα, κυρίες και κύριοι βουλευτές,
το ζήτημα που απασχολεί τους Έλληνες πολίτες είναι τα σφάλματα και οι ολιγωρίες της παρούσας κυβέρνησης στη διαχείριση της κακοκαιρίας.
Αυτό το ζήτημα γεννά μια σειρά από ερωτήματα που όλα συνοψίζονται σε μία και μόνη φράση:
«Τίς πταίει».
Γιατί, κύριε Πρόεδρε,
γι΄αυτή την πανωλεθρία σίγουρα κάποιοι ευθύνονται.
Και για να το τελειώνουμε από την αρχή.
Το επιχείρημα φταίει η κλιματική αλλαγή δεν αντέχει σε συζήτηση.
Έντονα καιρικά φαινόμενα η χώρα έχει αντιμετωπίσει πολλές δεκαετίες πριν από το φαινόμενο αυτό.
Και ακόμη το γεγονός ότι θα υπάρξει αποζημίωση δεν απαντά στο ερώτημα τί δεν έγινε και από ποιους.
Και να σας πω και κάτι;
Η κυβέρνηση είναι για να προλαμβάνει, όταν αυτό είναι εφικτό,
και όχι για να θεραπεύει τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί από τις ολιγωρίες της.
Ερώτηση: Μπορούσε να προλάβει στην προκειμένη περίπτωση;
Απάντηση: Μπορούσε.
Όχι απλώς ήταν παγκοίνως γνωστό ότι έρχεται χιονοκαταιγίδα αλλά και η ίδια η πολιτική προστασία έστειλε SMS που προειδοποιούσαν τους πολίτες ενόψει έντονων καιρικών φαινομένων.
Μα, η διακυβέρνηση ενός κράτους δεν μπορεί να περιοριστεί στην αποστολή μηνυμάτων.
Η κυβέρνηση γνώριζε, η κυβέρνηση προειδοποιούσε.
Αλλά, αλλά,από εκεί και πέρα σταύρωσε τα χέρια και περίμενε παθητικά.
Γνωρίζετε πολύ καλά,κυρίες και κύριοι Βουλευτές,ότι δεν επιδίδομαι στην «εξ επαγγέλματος» αντιπολίτευση.
Ανακαλώ στη μνήμη σας την πρόσφατη δήλωσή μου για την επιλογή του Χρήστου Στυλιανίδη ως νέου τότε υπουργού Κλιματικής Αλλαγής και Πολιτικής Προστασίας. Όταν η αντιπολίτευση στηλίτευε την τοποθέτησή του, εγώ αναφερόμουν στα δύο κράτη του ελληνισμού.
Και επίσης θυμίζω πως όταν ο τότε υπουργός της Νέας Δημοκρατίας τον περασμένο Φεβρουάριο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης έκλεισε την εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας λόγω ισχυρής χιονόπτωσης ήμουν ο μοναδικός Βουλευτής της αντιπολίτευσης που είπα ανοικτά ότι «και εγώ την ίδια επιλογή θα έκανα».
Άρα, δεν υπάρχει ποτέ για μένα ούτε προσωπικό, ούτε μικροκομματικό και βεβαίως ούτε λαϊκίστικο.
Ο πολίτης και το συμφέρον του υπαγορεύουν τις θέσεις μου.
Και για τα πρόσφατα τραγελαφικά γεγονότα της Αττικής Οδού, της Μεσογείων, της λειτουργίας του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα η κυβέρνηση φέρει ευθύνη.
Ευθύνη γιατί δεν έκλεισαν εγκαίρως οι δρόμοι, στους οποίους εγκλωβίστηκαν χιλιάδες άνθρωποι.
Ευθύνη γιατί δεν αποφασίστηκε από την Κυριακή αργία, με αποτέλεσμα τη Δευτέρα οι άνθρωποι να κατευθυνθούν στις δουλειές τους και στα μισά που ενημερώθηκαν ότι πρέπει να επιστρέψουν σπίτι τους να δημιουργηθεί ακόμη μεγαλύτερη συμφόρηση.
Ευθύνη γιατί δεν απαγορεύτηκε η κυκλοφορία σε βαρέα οχήματα.
Ευθύνη γιατί δεν δόθηκε προτεραιότητα στους εγκλωβισμένους αφού είχε συμβεί το κακό.
Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές,
Αυτά συμβαίνουν όταν δεν υπάρχει ένα πρόσωπο, ένα πρόσωπο επικεφαλής που να σχεδιάζει, να αποφασίζει και να συντονίζει.
Το λέω χρόνια τώρα:
Όταν δεν υπάρχει ένας, δεν υπάρχει κανένας.
Και ως εκ τούτου δεν υπάρχει επιτελικό σχέδιο, δεν υπάρχει προετοιμασία, δεν υπάρχει ιεραρχία (chain of command).
Και όταν δεν υπάρχει ιεραρχία.
Κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς πρέπει να κάνει και πότε.
Κανείς δεν ξέρει με ποιον πρέπει να συνεργαστεί.
Κανείς δεν αναφέρεται σε κανέναν.
Γι΄αυτό και η διάχυση και των αρμοδιοτήτων και των ευθυνών γίνεται χωρίς αποτελέσματα και όλα βαίνουν καλώς εναντίον μας.
Γιατί υποστηρίζω ότι δεν υπάρχει ιεραρχία;
Πώς το ξέρουμε ότι δεν υπάρχει ένας;
Απλούστατα, από τις δηλώσεις όλων των κυβερνητικών στελεχών, συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου του Πρωθυπουργού, μετά τα γεγονότα.
Ζαλίζεται ο πολίτης με όσα ακούει.
Φταίει ο Δήμος, φταίει η Περιφέρεια, φταίει ο Υπουργός.
Που αναφέρονται όλοι αυτοί;
Ποιος συντονίζει;
Καμία απάντηση. Μόνο χαοτική λειτουργία του κράτους.
Τα ίδια έγιναν πέρσι με τη «Μήδεια». Και μάθημα δεν πήρατε κυρίες και κύριοι της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Ως Βουλευτής του Βορείου Τομέα κάθε μήνα φέρνω το ζήτημα με επίκαιρη ερώτηση στη Βουλή και υπάρχουν κλαδιά επικίνδυνα παντού ακόμη.
Κύριε Πρόεδρε, η χώρα μας έχει βρεθεί αντιμέτωπη με επικίνδυνα φαινόμενα και άλλες φορές.
Και άλλες κυβερνήσεις έχουν διαχειριστεί δυσκολίες.
Δεν είχαν όλες τα ίδια αποτελέσματα.
Με τη δύναμη του παραδείγματος:
Όλοι γνωρίζουμε τι έγινε στο Μάτι το 2018 από τη μια αλλά και όλοι θυμόμαστε πως η κυβέρνηση Σημίτη το 1999 ενήργησε από την πρώτη κιόλας μέρα με το σεισμό της Πάρνηθας.
Συνεπώς, και κλείνω κύριε Πρόεδρε, δεν είναι οι καταστάσεις αυτές καθαυτές που παράγουν το απόλυτο χάος.
Είναι οι πολιτικοί, είναι οι αρμόδιοι φορείς και σε επίπεδο τελευταίας ανάλυσης είναι η ικανότητα που διαθέτουνν για να τις διαχειριστούν. Αυτή είναι η συνθήκη που παράγει το ζημιογόνο το αποτέλεσμα.
Δεν υπήρξε πρόληψη.
Δεν υπήρξε επιχειρησιακή ετοιμότητα.
Υπήρξε μόνο απωθητική αποποίηση και μετάθεση ευθυνών.
Γι΄αυτό και λέω ότι στην προκειμένη περίπτωση η Νέα Δημοκρατία στάθηκε και πριν και κατά τη διάρκεια και μετά τη χιονοκαταιγίδα πολύ κατώτερη των περιστάσεων.
