Σε Κοινοβουλευτική Δραστηριότητα

1. Η πρόσκληση για μέτωπο και από τους δύο είναι ένας ανελέητος πόλεμος και από τους δύο.

Η επίθεση που δεχόμαστε εμπεριέχει σε πρώτη ανάγνωση μια φαινομενική αντίφαση. Και ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ μας καλούν ο καθένας για λογαριασμό του να συμπράξουμε μέτωπο έναντι του άλλου και την ίδια στιγμή μας επιτίθενται με κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο.

Η προσχηματική πρόσκληση τους εμπεριέχει όμως μια πραγματική πολιτική αντίφαση. Ενώ ο μεν ΣΥΡΙΖΑ μας καλεί σε δήθεν αντιδεξιό μέτωπο, με την πολιτική του απενοχοποιεί αντιδεξιό κόσμο να ψηφίσει ΝΔ. Γιατί, είναι πολλοί που εύλογα αναρωτιούνται, τι πιο συντηρητικό, πιο νεοφιλελεύθερο, πιο πελατειακό, πιο παλαιοκομματικό θα κάνει μια δεξιά κυβέρνηση από αυτά που κάνει η δήθεν πρώτη φορά αριστερά;

Από την άλλη πλευρά η ΝΔ μας καλεί σε μέτωπο κατά του αριστερού λαϊκισμού την ίδια στιγμή που η ίδια διολισθαίνει καθημερινά σε ένα ακραίο δεξιό λαϊκισμό εξίσου απεχθή και εξίσου επικίνδυνο.

Όσο λοιπόν εμείς επισημαίνουμε αυτές τις κραυγαλέες αντιφάσεις και κυρίως όσο δεν συμβιβαζόμαστε και δεν αποδεχόμαστε τον βολικό για αυτούς συμπληρωματικό ρόλο στα μέτωπα τους, η επίθεση τους γίνεται ένας ανελέητος πόλεμος.

2. Η αποφασιστικότητα και η μαχητικότητα μας απέναντι στην ισχύ τους.

Ο πόλεμος αυτός φαίνεται φαινομενικά άνισος. Είναι διμέτωπος. Κυνικά απροκάλυπτος από το ΣΥΡΙΖΑ, συγκεκαλλυμένος και υποδόριος αλλά εξίσου δηλητηριώδης από τη ΝΔ. Ο ένας βάλλει με μπαζούκας και ό άλλος στήνει καθημερινές επικοινωνιακές νάρκες. Έχουν ισχύ, έχουν λεφτά, επικοινωνιακά συστήματα, το κράτος ή την προσδοκία του κράτους και επομένως προσδοκίες για καρέκλες εξουσίας και βουλευτικές έδρες να μοιράσουν.

Εμείς απέναντι σε αυτό status έχουμε να αντιπαραθέσουμε την αποφασιστικότητα, την μαχητικότητα και το δίκιο μας.

Έχουμε πόλεμο καλό είναι να το συναισθανθούμε όλοι και να τεθούμε άμεσα σε διάταξη μάχης. Να παρατάξουμε ένα συντεταγμένο στρατό αποφασισμένο να βάλει την πολιτική μας ταυτότητα στα δόντια και να παλέψει δυναμικά για να κάνουμε το μεγάλο άλμα κόντρα στο ρεύμα.

3. Υπάρχει στράτευμα; ναι υπάρχει!

Στο ερώτημα αν υπάρχει στρατός να δώσει αυτή τη μάχη η απάντηση είναι ότι ναι, υπάρχει!

Για ένα πράγμα δεν αμφιβάλλω. Η παράταξη μας έχει ένα τεράστιο απόθεμα πολιτικό και εκλογικό που μπορούμε και πρέπει να το αποτυπωθεί στη κάλπη.

Είναι κρίμα να το βλέπουν και να το φοβούνται οι άλλοι και να μην το πιστεύουμε εμείς.

Το αποδεικνύει πέραν όλων των άλλων η διαθεσιμότητα συμμετοχής στα ψηφοδέλτια μας. Όσοι έχουμε εικόνα της σύνθεσης των ψηφοδελτίων μας και μέτρο σύγκρισης με ότι συνέβαινε σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις συνειδητοποιούμε την διαφορά. Γύρω από τον καθένα από αυτά τα εκατοντάδες στελέχη, διατάσσεται ένας άμεσο δίκτυο δικών τους ανθρώπων που μαζί με τα υπόλοιπα στελέχη μας στο κόμμα, στα συνδικάτα, στα επιμελητήρια, συγκροτούν πανελλαδικά ένα δίκτυο χιλιάδων ανθρώπων που περιμένουν το δικό μας σινιάλο.

4. Να δώσουμε λοιπόν εμείς το σινιάλο.

Ένα σινιάλο από όλους εμάς για την δική μας οριστική και αμετάκλητη απόφαση να βάλουμε πρώτοι και παραδειγματικά εμείς την πολιτική ταυτότητα στα δόντια και να μπούμε μπροστά.

Με ψυχή, με αυταπάρνηση, έτοιμοι να κάνουμε πίσω ακόμα και από αυτό που νομίζει ο καθένας μας ως δίκιο του και το όποιο θεμιτό προσωπικό του πολιτικό σχέδιο.

Και πάνω από όλα να καταλάβουμε ότι είναι η ώρα αντί να ασχολούμαστε κατά προτεραιότητα αν όχι και κατ’ αποκλειστικότητα με τις όποιες επιμέρους ή και κατ’ επίφαση διαφωνίες μας, να μιλήσουμε επιτέλους δυνατά για όσα συμφωνούμε και μας ενώνουν που είναι συντριπτικά περισσότερα.

5. Συνέδριο – Εκλογές

Αυτό πρέπει να είναι και το πλαίσιο – οδηγός στην πορεία προς το έκτακτο συνέδριο. Ένα συνέδριο που η χρονική αλληλουχία του με τις εκλογικές μάχες που ακολουθούν μας βάζει μπροστά σε μια πρόκληση. Το Συνέδριο μπορεί και πρέπει να λειτουργήσει θετικά , δημιουργικά , προωθητικά για τις εκλογικές μάχες που θα ακολουθήσουν και όχι ως τροχοπέδη. Σε αυτή την πρόκληση, σε αυτή την ευθύνη πρέπει να ανταποκριθούμε. Υπάρχει ο κίνδυνος να μην αποφύγουμε τον κίνδυνο της εσωστρέφειας και εμφάνισης γνωστών παθογενειών που σε εσωκομματικές διαδικασίες εξ’ αντικειμένου καραδοκούν; Ναι, η αλήθεια είναι ότι υπάρχει αυτός ο κίνδυνος. Όμως η παράταση μιας κατάστασης που αδιαμφισβήτητα δεν συνέβαλε στην ομογενοποίηση και συνεκτικότητα του πολιτικού μηνύματος και της συντονισμένης και αποτελεσματικής δράσης δεν είχε απλά το ρίσκο αλλά την βεβαιότητα ότι στη μάχη δεν θα πηγαίναμε με τους όρους που οι συνθήκες επιβάλλουν. Το Κίνημα Αλλαγής χρειάζεται δίπλα στην εκλεγμένη Πρόεδρο επειγόντως ισχυρά εκλεγμένα συλλογικά όργανα που θα αναλάβουν την πολιτική διεύθυνση και τον συντονισμό του κόμματος. Με όλες τις τάσεις και απόψεις να εκφράζονται αλλά αφού όμως πρώτα ζυγισθούν δημοκρατικά στη βάση της παράταξης η οποία θα αναθέσει ρόλους και ευθύνες.

6. Ποιοι αλήθεια περίμεναν ότι η αναγέννησης της παράταξης θα ήταν γραμμική και ταχύρρυθμη;

Τέλος, θέλω να εκφράσω μια απορία και να κάνω μια επισήμανση που θα μας βοηθήσει πολύ να συνεννοηθούμε.

Η απορία είναι αν υπάρχουν στ’ αλήθεια αθεράπευτα ρομαντικοί ή πολιτικά αφελείς που πραγματικά πίστευαν ότι μια παράταξη που υπέστη αυτή την συντριβή – και όχι μόνο από εξωγενείς παράγοντες – μπορούσε να ανασυνταχθεί και να ανακάμψει μέσα από μια γραμμικά ομαλή ανοδική πορεία εύκολά και γρήγορα. Το πίστευε στ’ αλήθεια κανείς αυτό ; Ότι δηλαδή μια παράταξη κατακερματισμένη, διασπασμένη και χρεωκοπημένη πολιτικά, οργανωτικά και οικονομικά θα επέστρεφε δριμύτερη με ένα απλό restart;

Συνακόλουθη της απορίας είναι και σχετική επισήμανση που αφορά μια παράδοξη σύμπτωση. Εκεί που υπάρχουν οι αντικειμενικά μεγαλύτερες ευθύνες για την τραγική υποχώρηση της παράταξης, εκεί να εντοπίζει κανείς και την μεγαλύτερη απορία και προβληματισμό αλλά και κριτική γιατί δεν ανακάμπτει ταχύρρυθμα και γραμμικά.

Επειδή λοιπόν «ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω», ας κοιταχτούμε στα μάτια, ας μετρηθούμε και να στοιχηθούμε να πάμε ένα δώσουμε τη μάχη.

Αυτό περιμένει ο δημοκρατικός κόσμος από εμάς και αυτή θα είναι μια λυτρωτική και καθαρτήρια διαδικασία για όλους μας.

Πληκτρολογήστε και πατήστε το enter.