Η διαδικασία Αναθεώρησης του Συντάγματος, ως κορυφαία κοινοβουλευτική διαδικασία, πρέπει να είναι πολύ συναινετική.
Θα πρέπει όμως να είμαστε πολύ προσεκτικοί όταν μιλάμε για κοινοβουλευτισμό και αντικοινοβουλευτισμό.
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια είδαμε πολύ περισσότερες μη σχετικές και εκπρόθεσμες τροπολογίες παρά ποτέ και περισσότερες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου παρά ποτέ.
Η ίδια η Συνταγματική Αναθεώρηση ήρθε πολύ αργά προς συζήτηση στο θεσμικό της σπίτι, στη Βουλή.
Ας μην κρυβόμαστε. Η κυβέρνηση είχε όλο τον απαιτούμενο χρόνο να ξεκινήσει τη συζήτηση για τη Συνταγματική Αναθεώρηση στη Βουλή, πολύ νωρίτερα. Είναι κρίμα που τα τελευταία δυόμισι χρόνια είδαμε πολλές επικοινωνιακές παράτες για το Σύνταγμα που όμως δεν κατέληξαν στην ουσία, τη θεσμική συζήτηση.
Αντιπαρέρχομαι το πολιτικό κλίμα στο οποίο συντελείται η παρούσα διαδικασία, γιατί πρέπει να είναι πιο προσεκτικοί οι κύριοι της πλειοψηφίας που μιλούν για αντικοινοβουλευτισμό δεκαετιών εν μέσω διάλυσης κοινοβουλευτικών ομάδων ή θεσμικών και αντιθεσμικών προσπαθειών επανασυγκόλλησής τους με μετακινήσεις βουλευτών.
Η κορυφαία λοιπόν κοινοβουλευτική διαδικασία της Αναθεώρησης συντελείται στο παρά πέντε και δεν έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε μια ουσιαστική, τολμηρή και συναινετική συζήτηση.
Ο χρόνος δεν επιτρέπει να αναλύσω διεξοδικά τους επιμέρους άξονες της πρότασής μας αντιστικτικά προς εκείνη του ΣυΡιζΑ. Για το λόγο αυτό θα σταθώ μόνο σε δύο άρθρα, αφού πρώτα επισημάνω ότι τα άρθρα αναθεωρούνται όταν υπάρχουν οι πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες που το καθιστούν αναγκαίο. Θα αναφερθώ λοιπόν στο άρθρο 16 για την ανώτατη εκπαίδευση και στο άρθρο 102 για την τοπική αυτοδιοίκηση.
Άρθρο 16
Θα πρέπει να ξεπεράσουμε τη χρόνια φοβία που ακόμη και ο δικός μου πολιτικός χώρος είχε έναντι των μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων. Οι σημερινές συνθήκες με την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση και το brain drain ακαδημαϊκών, φοιτητών, ερευνητών στο εξωτερικό απαιτούν να ξαναδούμε χωρίς φοβίες ένα σύστημα Ανώτατης Εκπαίδευσης που θα ευνοήσει τελικά και το Δημόσιο Πανεπιστήμιο και θα μπορεί να παράγει συνέργειες μεταξύ ιδιωτικών μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων και των δημόσιων και γιατί όχι την ευγενή άμιλλα μεταξύ τους.
Σήμερα, περισσότερο παρά ποτέ, είναι μεγάλη ανάγκη η χώρα να επενδύσει στην εξωστρέφεια, στην καινοτομία και στην αριστεία που τόσο φοβάται ο ΣΥΡΙΖΑ.
Οφείλουμε, επομένως, όλοι μαζί να ξαναδούμε το άρθρο 16. Όχι για να πάμε σε νεοφιλελεύθερες προσεγγίσεις αλλά σε μια κατεύθυνση όπου θα υπάρχει πιστοποίηση, αυστηρός έλεγχος και εποπτεία αλλά όχι γραφειοκρατία. Στο Κίνημα Αλλαγής εξάλλου είμαστε υπέρ της ελάφρυνσης των γραφειοκρατικών βαρών και της αύξησης της αυτοτέλειας και των δημόσιων πανεπιστημίων.
Επομένως, πρέπει να περάσουμε σε ένα νέο σύστημα το οποίο θα ευνοεί τους φοιτητές, τους ερευνητές, τους ακαδημαϊκούς και εν τέλει τους πολίτες. Και τελικά, πέρα από την αυταξία της παιδευτικής διαδικασίας θα ευνοεί την ανάπτυξη της χώρας και την παραγωγική ανασυγκρότηση.
Λυπούμεθα ειλικρινά που δεν υπάρχει ο απαιτούμενος αριθμός βουλευτών ώστε να αναθεωρηθεί το άρθρο 16 και κάνουμε έκκληση σε όλες τις πλευρές να το ξανασκεφτούν.
Άρθρο 102
Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζοντας και πάλι, εργαλειακά και μικροπολιτικά την αναθεωρητική διαδικασία, επιδιώκει να συνταγματοποίησει το διαλυτικό σύστημα της απλής αναλογικής στην αυτοδιοίκηση και του χάους και των συναλλαγών που αυτό θα προκαλέσει. Εκείνο δηλαδή που νομοθέτησε με τον Κλεισθένη και που αποδοκίμασε το σύνολο του αυτοδιοικητικού κόσμου.
Για εμάς στο Κίνημα Αλλαγής η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι σημαντικός θεσμός και πολιτικά και κοινωνικά. Άλλωστε, όλες οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις που έγιναν στην αυτοδιοίκηση έγιναν από το ΠΑΣΟΚ και δεν ψηφίστηκαν ποτέ από τη Νέα Δημοκρατία που σήμερα εμφανίζεται ως δήθεν θιασώτης της.
Επειδή, λοιπόν, οι συνθήκες επιτάσσουν ένα νέο, τρίτο κύμα αποκέντρωσης πιστεύουμε ότι είναι αναγκαίο να αλλάξει το άρθρο 102, με αποκλειστικές αρμοδιότητες στον πρώτο και το δεύτερο βαθμό της Αυτοδιοίκησης, ώστε να ξεκαθαριστεί επιτέλους το ζήτημα των αλληλεπικαλυπτόμενων αρμοδιοτήτων και να αναλάβουν οι Περιφέρειες τον αναπτυξιακό τους ρόλο και οι Δήμοι τον κοινωνικό τους ρόλο.
Επομένως, η αναθεώρηση του άρθρου 102 πρέπει να οδηγήσει σε αναβάθμιση των αυτοδιοικητικών αρμοδιοτήτων, κανονιστική χειραφέτηση των ΟΤΑ, δημοσιονομική Αποκέντρωση και να δώσει λόγο και ρόλο στην Τοπική Αυτοδιοίκηση επί της νομοθετικής διαδικασίας για αυτοδιοικητικά θέματα,
Εμείς, μπορεί να μην διαθέτουμε τον απαιτούμενο αριθμό βουλευτών ώστε να συζητηθούν οι θεσμικές μας προτάσεις, όμως οι θέσεις μας για όλα τα σημεία είναι εδώ και δύο χρόνια δημοσίως γνωστές.
