Τοποθέτηση του Θεόδωρου Παπαθεοδώρου κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής επί της προτάσεως του Πρωθυπουργού για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές,
Η χθεσινή Ερώτηση ήταν μια άσχημη στιγμή για την Βουλή των Ελλήνων. Οι πολίτες είδαν μια Παρακμή των κοινοβουλευτικών διαλόγων, ένα στημένο μικρό ανταγωνισμό άγονων αντεγκλήσεων.
Η συζήτηση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης είναι η τελευταία προσπάθεια του κ. Τσίπρα να κρύψει τον κ. Πολάκη και την υπόλοιπη παραπαίουσα Κυβέρνησή του πίσω από την προσωρινή πλειοψηφία της συναλλαγής των προθύμων. Προσπάθεια αδιέξοδη, αφού ο λαός δεν εξαπατάται πλέον ούτε από τα Ζάππεια και την παροχολογία των εκλογικών ανταλλαγμάτων, ούτε από τις συμμαχίες των δήθεν προοδευτικών που εξαγοράστηκαν με συμβάσεις βραχύχρονης πολιτικής μίσθωσης.
Ο χρόνος αυτής της Κυβέρνησης τελείωσε.
Η χθεσινή ομιλία του κ. Τσίπρα, ο οποίος χθες εμφανίστηκε στη Βουλή εκτός εαυτού και εκτός ελέγχου, δείχνει τον πανικό πριν την πτώση.
Οι πολίτες τώρα ξέρουν ότι ο κ. Τσίπρας και η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-προθύμων τους δίνουν πίσω ελάχιστα από τα πολλά που τους έχουν πάρει τέσσερα χρόνια τώρα, επιβάλλοντας το πιο σκληρό πρόγραμμα λιτότητας και φορολογικής αφαίμαξης των χρόνων των μνημονίων.
Οι πολίτες πλέον ξέρουν ότι η Κυβέρνηση τους επιστρέφει ως προεκλογικά «δώρα», ελάχιστο μέρος από τα δισεκατομμύρια που επί 4 χρόνια τους αφαιρούσε από τα εισοδήματά τους, για να ξεπληρωθεί η ζημιά της πολιτικής και οικονομικής καταστροφής του 2015 και του αχρείαστου τρίτου μνημονίου.
Όπου οι πολίτες ακούν τον Πρωθυπουργό να μιλάει για περίσσευμα δημοσιονομικού χώρου καταλαβαίνουν ότι αναφέρεται στο δικό τους υστέρημα και στη διαρκή λιτότητα που επέβαλε στα ελληνικά νοικοκυριά.
Γιατί όμως ο κ. Τσίπρας ζητάει αυτή την τελευταία και χωρίς νόημα και πολιτικό περιεχόμενο ψήφο εμπιστοσύνης;
Προφανώς, γιατί θεωρεί ότι του χρειάζεται χρόνος για να προβάλλει εικόνες μιας ασκίαστης και ανέμελης κυβερνητικής συνοχής, γι αυτό και καλύπτει επιδεικτικά- με τη φιλική συμμετοχή του στις παραλίες της Κρήτης- τον Υπουργό του Π. Πολάκη, ανεξάρτητα με το τι λέει ή τι κάνει ο τελευταίος. Το μήνυμα που στέλνει ο Πρωθυπουργός είναι ότι όχι μόνο υιοθετεί τις ύβρεις, τους λεκτικούς τραμπουκισμούς, την παραθεσμική λειτουργία και την πολιτική αμετροέπεια του Υπουργού του, αλλά ότι μπαίνει και προσωπικά στον κόπο να τον στηρίξει στην εκλογική του περιφέρεια, ως δικό του άνθρωπο, με τον οποίο δεν χωρούν αποστάσεις.
Ο κ. Τσίπρας, όταν κοιτάζεται στον καθρέπτη του, βλέπει πλέον το πρόσωπο του κ. Πολάκη. Δικό του πρόβλημα. Το ζήτημα είναι ότι οι πολίτες ελάχιστα ενδιαφέρονται για τα επικοινωνιακά ενσταντανέ των κ. Τσίπρα-Πολάκη, μπροστά στα προβλήματα της καθημερινότητάς που αντιμετωπίζουν.
Οι αμήχανοι κυβερνητικοί απολογητές του κ. Πολάκη μας λένε: Κοιτάξτε την πολιτική παραγωγή του Πολάκη και όχι τη συμπεριφορά του. Εύκολο!
Ο κ. Πολάκης είναι ο Αναπληρωτής Υπουργός Υγείας που αφήνει τα δημόσια νοσοκομεία χωρίς προϋπολογισμό κάθε χρόνο, ήδη από την αρχή του καλοκαιριού. Που παρέλαβε τη φαρμακευτική δαπάνη από 1,9 δις ευρώ το 2015 και την εκτόξευσε στα 3,5 δις το 2019, με τους ασθενείς να πληρώνουν πάνω από 600 εκατ. συμμετοχή στα φάρμακα. Που διόρισε τους κομματικούς του φίλους διοικητές νοσοκομείων με αδιαφανείς διαδικασίες. Που κατηγορείται από εργαζόμενος του ΚΕΕΛΠΝΟ ότι έκανε απευθείας ανάθεση ύψους 2,8 εκατ. Ευρώ για υπηρεσίες φύλαξης του Υπουργείου Υγείας, χωρίς διαγωνισμό, παραβιάζοντας τις διατάξεις περί δημόσιου λογιστικού. Είναι ο Υπουργός τον οποίο η Ελληνική Ομοσπονδία Καρκίνου των κατηγορεί για τις ουρές της ντροπής των καρκινοπαθών στα φαρμακεία του ΕΟΠΠΥ. Είναι ο Υπουργός που υβρίζει και απειλεί δικαστές όπως κάνει ο Όρμπαν, απειλεί δημοσιογράφους ότι θα τους βάλει 3 μέτρα κάτω από τη γη, προσβάλλει τη μνήμη νεκρών, απαξιώνει τα ΑμεΑ, προαναγγέλλει ποινικές διώξεις κατά των πολιτικών του αντιπάλων, προτείνει στα κομματικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ να μπουν δυο-τρείς στη φυλακή για να κερδίσουν τις εκλογές και σύρει σε πειθαρχικές διώξεις πολιτικής σκοπιμότητας υπαλλήλους του Υπουργείου του.
Αλλά, είναι ο Υπουργός, ο οποίος όταν προσέρχεται στην επιτροπή δεοντολογίας για μία απλή συκοφαντική δυσφήμιση για την οποία του έχει ασκηθεί ποινική δίωξη, τότε κρύβεται πίσω από το «επαίσχυντο» άρθρο 86 του Σ περί ευθύνης Υπουργών, που κατά τα άλλα θέλει να καταργήσει και ζητάει να μην αρθεί η ασυλία του. Ο κ. Πολάκης τρέμει την άρση της ασυλίας του, γι αυτό σας υποχρεώνει να ψηφίζετε υπέρ του κάθε φορά.
Αποτυχημένος στα υπουργικά του καθήκοντα, θρασύδειλος πολιτικά και κοινοβουλευτικά ιδιοτελής είναι ο κ. Πολάκης. Αυτόν καλύπτει και υιοθετεί ο κ. Τσίπρας. Αυτούς θα στηρίξετε συνάδελφοι του ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι πρόθυμοι με τη ψήφο σας σε αυτή την τελευταία φαρσοκωμωδία της συγκυβέρνησης της συναλλαγής.
Μόνοι σας.
Εμείς, αφήνουμε την Κυβέρνηση στην πολιτική απομόνωσή της, να ψάχνει το δρόμο της εξόδου, χωρίς να μπορεί ξεκολλήσει από την καρέκλα της εξουσίας.
Τέλος, με κατάπληξη άκουσα τον κ. Τσίπρα απολογείται για τις διακοπές που έκανε- με πλήρη «διακριτικότητα» – σε σκάφος συνεργάτιδας του και μεγαλοεπιχειρηματία λίγες μέρες μετά την εκατόμβη νεκρών στο Μάτι. Πέρα από το ηθικό μέρος της υπόθεσης, το οποίο καταδικάζουν οι πολίτες, προσωπικά δεν με ενδιαφέρει αν ο κ. Τσίπρας υποκύπτει στην κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας, αν φιλοξενείται συστηματικά στις διακοπές του από μεγαλοεπιχειρηματίες σε βίλες και σε κότερα, η αν ορίζει ως συμβούλους του οικονομικούς παράγοντες – και κάποιους γνωστούς «δραχμιστές». Εκείνο που με ενδιαφέρει είναι ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο δημοκρατικό κόσμο αυτά τα δήθεν «αθώα» δωράκια σε πολιτικούς είναι ΠΑΡΑΝΟΜΑ είτε δίνονται κρυφά είτε φανερά. Γι αυτό παντού στην Ευρώπη έχει επιβληθεί διαφάνεια στη λήψη δώρων ή άλλων διευκολύνσεων.
Σε αυτά δεν απάντησε τίποτα χθες ο εκνευρισμένος και εκτεθειμένος στην κρίση των πολιτών κ. Τσίπρας. Σε όλα αυτά, στον κ. Τσίπρα και στον κ. Πολάκη θα δώσετε αύριο εσείς ψήφο εμπιστοσύνης.
Δεν ζηλεύω καθόλου τη θέση σας. Καταδικάζω μια Κυβέρνηση που έχει πέσει στη συνείδηση του λαού και θα το καταλάβει όταν κάνει εκλογές.
